14 ŞUBAT SEVGİLİLER GÜNÜ ROMALI PUTPEREST VE AZİZLERDEN KALMA BİR GÜN
Sevgililer gününün tarihi eski Roma İmparatorluğu dönemine dayanıyor. Romalılar 14 Şubat'ta Roma tanrı ve tanrıçalarının kraliçesi olan Juno'ya duydukları saygıdan dolayı 14 Şubat gününü tatil olarak kutlarlarmış, onu takip eden 15 Şubat'ta ise Lupercalila bayramını kutlarlarmış.
Bu bayramda genç kızlar ve genç delikanlılar katılırmış. Romalı genç kızlar, isimlerini kağıt parçalarına yazıp bir kutuya atarlarmış. Delikanlılarda bu kutulardan birer kağıt çeker şansına hangi kız çıkarsa bayram eğlenceleri boyuca onun partneri olur o günü birlikte geçirirlermiş. Bazılarda bu birliktelikten sonra evlenirmiş.
İmparator 2. Claudius, Roma'yı zalimce yöneten bir hükümdardı. Onun için en büyük problem, ordusunda savaşacak asker bulamamaktı. Ona göre bu durumun tek sebebi Romalı erkeklerin aşklarını ve ailelerini bırakmak istememeleriydi. İşte bu yüzden, Roma'daki tüm nişan ve evlilik törenlerini yasaklamış.
Aziz Valentine de Claudius'un hükümdarlığı sırasında Roma'da yaşayan bir papazmış. Kendisi gibi papaz olan Aziz Marius ile birlikte Claudius'un yasağına rağmen gizlice çiftleri evlendirmeye devam etmiş. Ancak bu durumu öğrenen İmparator tarafından tutuklanır ve yaptıklarının cezası olarak sopa ile dövülerek öldürülür.
Milattan sonra 270 yılının 14 Şubat'ında Hıristiyan şehitliğine gömülür. Roma'daki putperestler, Şubat ayı içinde kutlanan Lupercalia Bayramı'nı kendi putperest tanrıları için kutluyorlardı. Bayram öncesi yapılan geleneksel çekilişi ise seromoniye bağlı kalarak kendileri için uygulamaya başladılar.
Hıristiyan Kilisesi'nin ilk kurulduğu yıllarda hizmet veren papazlar, bu törenlerin, özellikle de evlenmemiş gençlerin putperestler ile birlikte anılmasından rahatsız oldukları için bir çözüm buldular. Bu gençlerin isimlerinin azizlerle birlikte anılmasını istedikleri için Lupercalia Bayramı'nın başladığı günü Aziz Valentine Günü olarak kutlamaya başladılar.
O gün bugündür her yılın 14 Şubat'ı 'Sevgililer Günü' olarak kutlanıyor. 14 Şubat Romalıların kendi putperesleri için ve azizleri için kutladıkları bir gün, bu günü biz neye kutluyoruz bilemiyorum. Sevgili demek, bana göre hayatınızda olan kişinin bugün var yarın yok olması.
Anneler günü, babalar günü, doğum günü bunlar gerçekten hayatımızda olan bu özel insanları özel günlerinde mutlu etmenin bir anlamı var. Ama bir sevgililer gününün ne anlamı olabilir ki.
Bugün çok sevdiğiniz insan ertesi günü başka biri uğruna sizi terk edebiliyorsa veya o insan siz terk edebiliyorsanız kutlamış olduğunuz sevgililer günün ne anlamı kalır. Sevgililer gününü gönül eğlendirme günü olarak düşünebiliriz.
Zaten Romalılarda onun için kutlamıyor muymuş? Gençlerin kendilerini gelip geçici bir heves olan bu güne kaptırmamalarını diliyorum. özellikle gençlerin anne babalarının yemeyip içmeyip kendilerine verdikleri harçlıklarını böyle bir gün için heba etmemeleri gerekir. Evli eşlerinde birbirlerini sevgili gözünde görmeleri yanlış. Zaten onların bir evlilik yıldönümleri var sevgililer gününe ne gerek. Unutmayalım ki sevgili olmak gelip geçici, eş olmak olmaksa aynı yastığa bir ömür baş koymaktır. Sevgiyle kalın.
