Anneler günü olurda babalar günü olmaz mı? Haziranın 3. Pazarı babalar günü. babalar günü anneler günü kadar eski olmazsa da yüz dört yıllık bir geçmişi var. Babalar günü fikri 1910 yılında Washington da John Dodd adlı bir kişi tarafından ortaya atılmış.

Anneleri öldükten sonra kendini çocuklarına adayan babası Wiliyam Jakson Smart ın hem çiftlikte çalışması hem de altı çocuğuna bakmasının zorluklarını gören Dodd anneler günü kutlanırken Babalar gününü olmayışını haksızlık olarak görmüş ve babalar gününün ilan edilmesi için çalışmalara başlamış. Babalar günü ilk kez 19 Haziran 1910' da Washington'ın Spokane şehrinde kutlanmıştır.

Resmi olarak ta 1924yılında kutlanmış1966 yılında ise dönemin başbakanı Johnson her yıl haziran ayının 3. Pazarını babalar günü olarak ilan etmiştir. Babalar günü 1972 yılında yasal olarak ABD'de Richard Nixon tarafından babalar günü resmi tatil olarak ilan edilmiştir. Ülkemizde ise seksenli yılların sonlarında kabul edilmiştir.

Ben çoluk perişan eden,onları ezen, sevgi göstermeyen, acımadan onların canına kıyan onlara şerefsizlikten başka bir şey miras bırakmayan. evli ve çoluk, çocuk sahibi üç kişinin bir kızı kaçırıp tecavüz etmeleri...gibi babalar gününü bırakında baba olmayı bile hak etmeyen şerefsiz babaları düşünmeden edemiyorum. Kendi öz oğlunu altı aylık iken bırakan ve bir daha arayıp sormayan, kendi öz kızını 43 yıl arayıp sormayan bir babaya ne denir bilmiyorum. Acaba yürekleri biraz sızlamışmıdır merak ediyorum.

Şimdi düşünüyorum da peygamber efendimizin 3 defa annenizin kıymetini bilin sonra babanızın demesini iyi anlıyorum. Yüz anneden bir anne anneliği hak etmezken yüz babadan belki yarısı babalığı hak etmez. bunlar gibi daha nice kansız babaları bir kenara koyarak. Diğer babalarımızın babalar gününü yürekten kutluyorum ve sizlere babam adlı şiirimle veda ediyorum. Sevgiyle kalın.

BABAMA

Benden çok uzaklardasın

Her zamanda çok uzak oldun baba

Baba sevgisini hiç tattırmadın bana

Herkes çocukluğunda baba diye ağlarken

Ben sadece iç geçirir ağlardım baba

Her çocuğun babasından harçlık istemesi gibi

Ben senden hiç harçlıkta isteyemedim baba

Çünkü benim harçlıklarımı hep dedem verirdi.

Saçlarımı da hiç okşamadın biliyor musun?

Nede bir gün seni seviyorum dediğini.

Ama ben yinede seni sevdim baba

Arkadaşlarım babalarını anlatırken

Ben hep suskun kaldım inan bana

Çünkü seninle anımızda hiç olmadı baba

Kimselere anlatamazsam da sen hep içimdeydin.

Ben seni hep gizli, gizli sevdim baba

Yıllarca hep bu özlemle yaşadım.

Göz yaşlarımı hep gizli, gizli akıttım baba

Bazen kızdım kalbimin sesine

Çünkü bana hep seni soruyorlardı nerede diye

Ama sen bir gün olsun dahi sormadın baba

Beni sevginden mahrum ettiğin için

İstersen cehennemde kal, istersen ateşinde yan

Sana hakkımı hiç helal etmeyeceğim baba