(Başkomiser Süleyman DÜRGER’e ithâfımdır…)
Yetiş bize, varlıktan mûştûlar biriktiren!
Yokluğunda fenâya düşmüşüz, kurtar bizi!
Uyandır gaflet uykumuzdan bir asır süren
Işığınla gel, ışıklara boğan dehlîzi
Aklı kıt olana, düşüncesi çürüklere
Bilginle yol ol. Korku inmiş tüm yüreklere
Cesâret ol şecâatinle. Çek yükseklere
Cehâlet kucağında gördünse hangimizi
Sa’y, cehd, gayret ve emek, bize ne demek öğret!
Dirâyeti, azmi… Kaldık terakkîye hasret
Bastığın yerler olsun ufkumuza işâret
Hangi yıldızdaysa götür, buldur dengimizi
Bu zamânda ümîd denen; beş para etmiyor
Kazancı kapkara yüzler, kurtara yetmiyor
Çâresizlik kazınmış alınlara, gitmiyor
Yüzü parlak, alnı apak oldur rengimizi
Bize unuttuğumuz başka neler var, anlat!
Bize kaybolan yüce benliğimizi arat!
Bize aslımızı, bize rûhumuzu kavrat!
Vaktidir atmanın giydirilmiş derimizi
Kuvvet bulalım Süleymân gibi, yumruğu sert
Meydânlara atılalım, görsün muhannet mert
Titret; uyanalım uykudan, kopsun kıyâmet
EBEDÎ der: Ölçemeyecekler dirimizi
(15.11.2024)
