Annemin karnında öğrenmişim ben
Yıkama-yağlama işini koçum!
Bana da geçmiş tâ dedelerimden
Ne çâre ki böyle törem, hukûkum
Bir büyük görsem; diz çökmek isterim
Eteğinden tutup öpmek isterim
Azar yemek lütûf demek, isterim;
Şiir gibi gelir, tutulur nutkum
Ne demek? O ki bir seçilmiş insân
Bir bölünenim ben. O; bölen, çarpan
Böyle buyurmuş ezelden Yaradân
Kurbân olurum, bendesi olurum
Yeter ki emîr versin, hamâlıyım
Görevimi mutlaka yapmalıyım
İbâdetim bu benim, tapmalıyım
Kahreder o, olsa günâhım, sûçum
Göğsünü kabartarak gelir ya o;
Pâdişâh küçük kalır, bilir ya o!
Sanki gökyüzünden seslenir ya o;
Neredeyse Âllâh'a denk bulurum!
Benim gözümde kerâmetlidir o
Kudretli, ûlû, azâmetlidir o
Hayy, Kahhâr, Cabbâr alâmetlidir o
Bir hatâ yapsam, anlarım ki yokum
Bilâ-kayd u şart itâat ederim
Sever o beni, iltifât ederim
İçimde var ya; menfaat güderim
Rızkım ondan; yoksa aç, varsa tokum
Huzûrundayım; el pençe dîvânım
Ketûmum, lâl, ağzı bağlı lisânım
Varla yokun arasıdır nişânım
EBEDÎ der: Niye doğdun ki koçum?
(06.05.2024)
