Hiç yok olmayanlar en derin duygularla en derin kuytularda taşıdıklarımız. Yaşamaya devam etmemizi sağlayan, bizi biz yapan tek şey. Hiç yok olmayanlar; sende doğan, büyüyen zamanla olgunlaşan ve ölen tek duygu.
Kendimizi kaybetsek dahi dünyanın yalan kargaşası arasında ona sımsıkı sarıldığımız duygu, çoğumuzun fark etmediği ama hepimizde olan, bizi biz yapan insanları insan yapan duygu. Hiç yok olmayanlardan bahsediyorum, unutulmayanlardan, mesela her insanın babasına duyduğu sevgi ya da herkes de var olan vicdan, kalp ile akıl arasındaki duygu çelişkisi hiç bitmeyen ve fark etmesek de herkes de var olan duygu. Annemi özledim demek mesela, annesi uzakta olan her evlat annesini özler, bazıları söylemez bazıları söyleyemez ama her evlat annesini özler bu hiçsizleştiremediğimiz bir duygu.
Duyuyor musun beni, aklıma hükmeden kalbim, kalbimi taşlandıran aklım siz bizi hiç olmayanlarla beraber bırakanlar.
Vicdanının sesini dinleyen insan senden bahsediyorum vicdanından, o hissiyatın ağır yükünden, taşıyamadıklarından, yokmuş gibi davranamadıklarından, en derinden gelen temiz sesten, kaldıramadığın omuzlarda biriken göz yaşlardan bahsediyorum. Anne karnında oluşan duyguların ağır yükünden, zor durumda olan insana ettiğimiz dualardan bahsediyorum. Hiç yok olmayanlar yani bizi insan yapanlar.
Beni daima hatırla diyen çocuk, seni seven unutmaz, hiç etmez, seni daima hatırlamak, seni hiçsizliğe yazmak. Hiç yok olmamak. İşte senin adın, kalpte biriken kan.
Tıpkı ''düşen uçakta ateist kalmaz'' söylentisi gibi, düşüş anında Tanrım, Allah'ım ya da Yahova, sesleniş biçiminin ne önemi var, uçak düşmeden önce varlığını hiç ilan etmediğin Tanrının o korku ve çaresizlik anında dudaklarının arasından dökülmesi gibi, çünkü Allah senin kalbinden hiçbir zaman silinmedi, hiçsizleşmedi hep var oldu ve sonunda kalbinde doğan inanış dudaklarından aklına döküldü. Hiç yok olmayanlar arasında olan en büyük duygu Allaha olan bağlılık.
Sokakta yürürken yanından geçen insanın sizin kadar canlı ve karmaşık bir hayatının olduğunu düşünmek bile bir duygudur. Sonder bu duygunun adı. Sonder bunu herkes yapar ama kimse fark etmez işte buda hiç yok olmayan gerçek bir duygudur.
Hiçsizleştiremediklerimiz daima yanımızda olan, bilinçli veya farkında olmadan htiğimiz her şey, ne güzel bu duyguya vakıf olmak, ne güzel insan olmak, insan kokusuyla dolaşmak. Vicdana, sevgiye, umuda bazen çaresizliğe, en bilinmedik duygulara bile sahip olmak ne onur verici. Hiçsizleştiremediklerimiz bu defa bunun için şükretmeliyiz çünkü bu duyguları htikçe insanlaşacağız bu duygular bizi yaratılışımıza döndüren gerçek duyguların adı.
Bu defa hiç yok olmamak adına beni daima hatırla...
