Bana gelince mağrûr bir gülüşü var. Bakışlarda;
Tiksinti, kibir var. Nefret, hiddet… Arada resmiyet
Yukarıya doğru; kâh yumuşar kâh yalvarışlarda
Değişir çehresi, gider resmiyet, gelir acziyet
Bir selâmı çok görüyor, kıramıyor kabuğunu
Neyse ki bir bakış, bir tavır ele veriyor onu
Gerek yok konuşmaya, anlatıyor kim olduğunu
Fısıldıyor kulâğıma: "Bu gördüğün bir mezellet."
Elbet insân olduğumuz içindir kapımız açıksa
Bekliyoruz; hatır sormak için kapımıza çıksa
Eşi de aynısı, onu da mı zehirledi yoksa?
Bizde lojman, sizde Kâfdâğı mı geçiyor ikâmet?
Hep söylüyorum: "Şu yîldîzlarda var bir hikmet!" diye
Kiminde hep ışıklar saçıyor, ileri seviye
Kiminde bir donuk cisimdir, sönüyor biteviye
İkisinde de gerçeği gösteriyor bu zıddiyet
Mâdemki insân bir makâma, bir kimseye mülâzım
Ona tevâzu', vakar, hoşgörü ve anlayış lâzım
Bana bir tâtlı bakış, yürekten kucaklayış lâzım
EBEDÎ der: O vakit büyür o, değişir vaziyet
(14.09.2023)
