Bir kuş gibi uçup giden                        
Hayâlime ağlıyorum  
Hasretten kuruyup biten                           
Şu sinemi dağlıyorum  
                      
Yaşanan o güzel ânlar                       
Kimlerin, kimlerin oldu?
Bağrımdan boşanan kanlar
En güzel eserin oldu                            

Dağlarıma düşen karı                          
Gel de at atabilirsen                            
Bağrımı deşen otları   
Gel de yol yolabilirsen                     
    
Hani çekip gitmek yoktu?
Elem ektin bahtımıza
Feleğe kozumuz çoktu
Kalem çektin ahdimize

EBEDÎ der: Sorma gitsin
Sonu gelmez sözlerimin
Ağlamaktan feri bitsin
Yol gözleyen gözlerimin 
(2007)

VEFÂSIZ ÇIKTIN SEN ZÂLİM
Nedir kastın sol yanıma?    
Hüzün çöktü her ânıma    
Bir kibrit çaktın cânıma    
Vefâsız çıktın sen zâlim        
 İstediğin oldu işte        
Bedduâmı aldın işte        
Şu kalbimi en sonunda    
Bin parçaya böldün işte    

Oysa seni ne sevmiştim
Dünya âleme övmüştüm
Sen her şeyimsin demiştim
Vefâsız çıktın sen zâlim

Yıktın şu gönül sarâyım
EBEDÎ der: Âvâreyim
Hangi gönüle gireyim?
Vefâsız çıktın sen zâlim
         (2008)

YOKSULLUK SENİN ELİNDEN
Değmeyin şu gözyaşıma     
Neler geldi bu başıma         
Yoksulluk senin elinden    

Yanarım tükenmez odum     
Yarına yoktur umûdum     
Yoksulluk senin elinden

Sanki dünyâ bana kabir         
Terk etmiş insanlar bir bir     
Yoksulluk senin elinden    

Yaprak dökmüş dala döndüm
Suyun çekmiş güle döndüm
Yoksulluk senin elinden
    
Kim ne bilecek hâlimi
Anlatamam ahvâlimi
Yoksulluk senin elinden

EBEDÎ'yim ben de kandım
Her güleni dostum sandım
Yoksulluk senin elinden
 (2008)