Ve yine öpmüşsün gözlerinden hedefin
Gözbebeklerinde kûrşûndan bir çift mühür
Gülüyorken sana mağrûr ve pişkin demin
Göğsünde sekiz kûrşûn, şimdi kan tükürür
Hangi korkak cesâret edip duracaksa!
Karşında; senden önce seni vuracaksa!
Bir kere çok karârlı gözlerine baksa
Anlar ki daha tetîk çekmeden o ölür
Eğitimlisin, doğuştan istidâdın var
Hep bu tâlîm içinde geçen hayâtın var
Polissin sen; ya şehît ya gâzî. Adın var;
Tarîhîn şânlı sayfalarında görülür
Yatar dipçik omzuna unutur mâtemi
Ya kabza? Avucunu bırakmak ister mi?
Ayrılık gözyaşlarıdır çıkan her mermi
Sürgü çekilir, fişek namluya sürülür
Parmağınla ezilir yavaş yavaş tetîk
Tam isâbetle hedefte açtın on delik
Son bir ses hedefin ağzından: "Eyvâh, bittik!"
Göz, gez, arpacık ayrılır; defter dürülür
"Hoşça kal!" dersin, uzun namlulu silâha
Ismarlarsın Allâh'a, yalnız kalır sâha
Dört ay sonra buluşma günüdür bir daha
EBEDÎ der: Kaç vuslat, kaç hicrândır ömür?
(29.06.2024)
