Rûhumu, kalbimi saran
Aşklar yalan, hîsler yalan
Usûlden keyfimi soran
Diller yalan, gözler yalan
Sevdiğim gökte buluttu
Toprağıma su, umuttu
Bir fırtına aldı yuttu
Bahâr yalan, yazlar yalan
Gelmedi, yine gelmedi
Gözyaşlarımı silmedi
Beklediğim yer kalmadı
Yollar yalan, nazlar yalan
Nefesimdi o, soluşum
Uçtu gitti gönül kuşum
Anladım artık yokmuşum
"Cânım" diyen sözler yalan
Düştü tahtım kimsesizim
Garîp kaldım isimsizim
Çıkmaz âvâzım sessizim
"Varım" diyen izler yalan
Ya Azrâîl sorunca mı?
Toprak teni sarınca mı?
Ben Mevlâ'ya varınca mı?
Çizgi, desen, yüzler yalan
Gama bulanmışım gama
Kaç dert musallat cânıma
Gülersem gülüyor sanma
Pozlar yalan, hazlar yalan
Öldürdün beni âferin
Kûtla! Bu senin zaferin
Bedduâ etmem, ol serin
EBEDÎ der: Kozlar yalan
(08.04.2014)
