Çölde kaybolan yetim bir vahaydım.
Bedevi misali, cehalet kokan,
Serap değil, hakiki bir nur gördüm.
Gülümseyip etrafa reyhan saçan.
Gül bahçesi, evliyalar diyarı,
Her aşık bülbüle, olmuştur mesken.
Bizlere de yüce gönlünü açtı,
Dünya ve ahiret saadeti ararken.
Envar-ı hidayet'in merkez üssü,
İlm ateşinin en büyük ocağı,
İçinde allame-i cihan olan,
Her talebenin ilk ve son durağı.
Tillo şehri! sensin asli yurdumuz.
Çünkü dinin yek burhanı sendedir.
Ve de sanadır tüm iştiyakımız.
Cümle hastalığa şifa sendedir.
Muttakiler önderi, gözler nuru,
Bulunmaz böylesi köklü bir çınar.
Yaprakları yeşil, gövdesi ulu,
Altı ise çağlayan safi pınar.
Ahu gözlünün bakışında ki zevk,
Bulunmaz, tüm kainat aransa da.
Paha biçilmez yaptığı bu hizmet,
Oturulup, sonsuz servet sayılsa da.
Gelip, yoldaş oldum senin davana,
Benliğim sana fedadır efendim.
Ayırma bizleri senden, bu yolda,
Şu başım sana kurbandır efendim.
Abdurrahim POLAT
