Bir kuş gibi uçup giden
Hayâlime ağlıyorum
Hasretten kuruyup biten
Şu sinemi dağlıyorum
Yaşanan o güzel ânlar
Kimlerin, kimlerin oldu?
Bağrımdan boşanan kanlar
En güzel eserin oldu
Dağlarıma düşen karı
Gel de at atabilirsen
Bağrımı deşen otları
Gel de yol yolabilirsen
Hani çekip gitmek yoktu?
Elem ektin bahtımıza
Feleğe kozumuz çoktu
Kalem çektin ahdimize
EBEDÎ der: Sorma gitsin
Sonu gelmez sözlerimin
Ağlamaktan feri bitsin
Yol gözleyen gözlerimin
(2007)
VEFÂSIZ ÇIKTIN SEN ZÂLİM
Nedir kastın sol yanıma?
Hüzün çöktü her ânıma
Bir kibrit çaktın cânıma
Vefâsız çıktın sen zâlim
İstediğin oldu işte
Bedduâmı aldın işte
Şu kalbimi en sonunda
Bin parçaya böldün işte
Oysa seni ne sevmiştim
Dünya âleme övmüştüm
Sen her şeyimsin demiştim
Vefâsız çıktın sen zâlim
Yıktın şu gönül sarâyım
EBEDÎ der: Âvâreyim
Hangi gönüle gireyim?
Vefâsız çıktın sen zâlim
(2008)
YOKSULLUK SENİN ELİNDEN
Değmeyin şu gözyaşıma
Neler geldi bu başıma
Yoksulluk senin elinden
Yanarım tükenmez odum
Yarına yoktur umûdum
Yoksulluk senin elinden
Sanki dünyâ bana kabir
Terk etmiş insanlar bir bir
Yoksulluk senin elinden
Yaprak dökmüş dala döndüm
Suyun çekmiş güle döndüm
Yoksulluk senin elinden
Kim ne bilecek hâlimi
Anlatamam ahvâlimi
Yoksulluk senin elinden
EBEDÎ'yim ben de kandım
Her güleni dostum sandım
Yoksulluk senin elinden
(2008)