Umran Daknes yaralı ve öylesine masum
Öylesine masum ki ben O'nu seviyorum
Tükürse insanlığın yüzüne bir tükürse
O gün kıyamet kopar, bir bunu bile bilse
Ey çocuk, güzel çocuk ben seni seviyorum
Suriye cephesinde artık cihad diyorum
Halep, Şam bombalandı, bütün evler yıkıldı
Büyük yemin edildi ve yumruklar sıkıldı
Üzülme Umran Daknes ve Allah yanındadır
Hiç üzülme ağlama elin ve yüzün kandır
Melekler kollarını sana doğru açıyor
Görünmeyen askerler sana ışık saçıyor
Üzülme ve ağlama ey masum, ey yaralı
Ahın arşı titretir, kim çekmiş fotoğrafı
Umran Daknes nerdesin ellerini öpeyim
Pamukçu bir şairim kanlarını sileyim
Halep'den tahliyede kurşunlar yağıyordu
Mevsim kış, hava soğuk çocukar ağlıyordu
Elleri kan, yüzü kan, saçları kan içinde
Barış istemeyenler Simerenya'da Çin'de
İran işin içinde, Rusya, ABD varmış
Umran Daknes ne bilsin beti benzi sararmış
Ey çocuk güzel çocuk bir gün büyüyeceksin
Olanı anlayacak bir de öğreneceksin
Suriye'de katliam, Suriye'de savaş var
Alem harabe olmuş, ne iş ve ne de aş var
Elleri dizlerinde sanki donmuş, taşlaşmış
Daha beş yaşındayken ünü dünyayı aşmış
Gel sen benim kızım ol başını okşayayım
Palam, hançerim, okum ve omzumdadır yayım
Sandalyeye oturmuş ayağını sallıyor
Ölümden korkusu yok, gülmüyor ağlamıyor
Nerdesin Umran Daknes gel sen benim kızım ol
Bu Harran göklerinde parlayan yıldızım ol
Kan yüzüne sızmışta, gözü kırmızı olmuş
Ve yüzünden akan kan kazağını doldurmuş
Nerdesin Umran Daknes bir mücahit çocuğu
Oku nazar değmesin gel kıralım boncuğu
Allah seni korusun sana ömürler versin
İkra diyerek başla, söyle bana ne dersin?
Kanlı ayaklarını ağlayarak öpeyim
Allah Kerim ve Rahim, Allah büyük diyeyim