Eğitim öğretimin tamamlandığı bugünlerde okullarda heyecan ve hüzün bir arada görünür. Bu heyecanla yaşayan öğrenciler kimi zaman bu yaşantısına çevresini de dahil eder. Öğretmenler ise öğrenci için ayrı bir anlam taşır.

15 yıldan beri eğitimcilik yaptığım çeşitli okullarda yüzlerce öğrenci yetiştirip mezun olmalarına yardımcı oldum. Yine bir mezuniyet arifesinde öğrencilerime değişik duyguları yaşatmak için Eyyubiye'den Haliliye'deki Turgut Özal Parkı'na götürerek onlara güzel bir anı yaşatmak için bir dizi program hazırladım. Yemek, eğlence, gezi, tiyatro derken bu günümüzü tamamlayarak öğrencilerimi planladığım saatten okula getirerek evlerine tek tek teslim ettim. Ancak bugün benim için çok farklı bir gün oldu. Çünkü öğrencilerimden birini evine getirirken gördüğüm manzara beni oldukça şaşırttı. 4-5 kilometre dağda, mağarada ailesiyle yaşayan kız öğrencimin bu son aylarda buraya yerleştiğini ve bu şartlarda okul hayatını devam ettiğini görünce doğrusu çok şaşırdım, sıcak ve kuru dağlar arasında sineklerin uçuşması yerdeki tezekler ve tezeklerin kokusunun her tarafı sarması, başı boş köpekler yer yer çöp yıkıntıları arasından her gün gelip giden bu öğrencinin durumu beni şaşırttı.

Bu kızımız savaş mağduru ya da Suriye göçmeni değil, bizim içimizde bizim bir parçamız fakat ekonomik şartlar gerekçesiyle babasının çobanlık yapmasından dolayı burada yaşamak zorunda; ama okulunu, öğretmenini, arkadaşlarını çok sever; kimi zaman ders esnasında karın ağrısı gibi şikayetlerde bulunması sorunlarının temelinde kızımızın sabahın erken saatlerinde bu dağ başından kalkıp kendi arkadaş grubundan saatlerce yaptığı yolculuk sonucu olduğunu düşünüyorum. Kim bilir aç karınla yorgun ve bitkin bir şekilde derse katılmaya çalışan öğrencimizin bu yaşantısı zorluklar altında başarıya ulaşmanın ne olduğunu da göstermektedir. Sessiz, ağır başlı olan bu öğrencimin son günlerde tiyatro oyunlarında rol almasını sağladım; ancak hazırladığımız oyunları değişik mekanlardan sergilediğimizden kızımızın ulaşım problemi onun bu tür aktivitelerden alıkoydu. Ne yazık ki sınıfça hazırlanmış olduğumuz veda partisinde daramızda görmedik ancak slaytlardaki fotoğraflarda sınıfa getirebildik sevgili baharı.

Bahar gibi binlerce zor şartlarda yaşayan öğrencilerimizi biliyoruz. Şartlar olursa olsun eğlenmek mutlu olmak onların da hakkı bu anlamda şair Abdi İlkokulu 4 A sınıfında okuyan öğrencilerimi mezun etme sevincini onlarla beraber yaşadık ancak bu mutlu günlerinde unutmayacak bir anıyı da yaşattık veda ve mezuniyet gecesi programa öğretmenlerimiz öğrencilerimiz ve velilerimiz. programda öğrenciler hamaratlarını bir bir sergilediler şiir, tiyatro, skeç konuşmalar slayt gösterisi ve zılgıtlar arasında kesilen yaş pastası ile ilk okula veda etti. 4 A sınıfının renkleri solmasın başarılar sizin olsun ALLAH bizi cennette tekrar bir araya getirsin sevgilerimle…